Regio nieuws

Robotchirurgie bij prostaatkanker: wat is een radicale prostatectomie en hoe verbetert de Da Vinci-robot deze ingreep?

TORREVIEJA - Radicale prostaat-ectomie is een van de meest doeltreffende ingrepen voor de behandeling van gelokaliseerde prostaatkanker. Hierbij wordt de prostaatklier volledig verwijderd en meestal ook de zaadblaasjes. Het is een chirurgisch curatief proces, vooral aanbevolen bij patiënten met een vroege diagnose waarbij de tumor nog binnen de prostaat zit en zich niet verspreid heeft naar andere delen van het lichaam.In de afgelopen jaren heeft de introductie van robot geassisteerde chirurgie met de Da?Vinci-systeem dit proces radicaal veranderd, doordat het operaties mogelijk maakt met ongeëvenaarde precisie en veiligheid. Deze vorm van chirurgie wordt aanbevolen in klinische stadia T1 en T2, met als doel de tumor volledig te verwijderen voordat deze zich kan uitbreiden. Volgens specialisten is deze behandeling bijzonder geschikt voor mannen in goede algehele gezondheid met een levensverwachting om op lange termijn profijt te hebben van curatieve behandeling.“Het hoofddoel van radicale prostaatectomie is om de kanker definitief te verwijderen voordat deze zich verspreidt,” zegt dr.?Manuel Ruibal, specialist in roboturologische chirurgie aan het ziekenhuis Quirónsalud?Torrevieja.Van open chirurgie naar de Da?Vinci-robotTraditioneel werd de radicale prostaatectomie via open chirurgie uitgevoerd, met een brede snee in de onderbuik en een directe maar beperkte kijk op het operatieveld. De komst van laparoscopische technieken vormde een belangrijke stap naar minder invasieve ingrepen. De echte revolutie kwam echter met de introductie van de Da?Vinci-robot, die het beste combineert van beide methoden met ongekend chirurgisch precisieniveau.De Da?Vinci-robot stelt de chirurg in staat om vanaf een console te opereren en robotarmen te sturen die milimetergenaue bewegingen maken. Daarmee wordt handdrang onderdrukt en wordt een driedimensionaal, hoogwaardig beeld van het operatieveld geboden.Verschillen tussen traditionele en robot geassisteerde prostaatectomieDe Da?Vinci-robotchirurgie is een flinke vooruitgang ten opzichte van de conventionele open ingreep. Waar traditionele chirurgie grote sneden vereist en beperkte zichtbaarheid biedt, maakt de robot nauwkeurige operaties mogelijk via kleine incisies en een 3D-HD-weergave.“Met de Da?Vinci-robot kunnen we trillingen elimineren en preciezere bewegingen uitvoeren. Dat is essentieel voor het behouden van functies zoals continentie en seksuele functie,” legt dr.?Ruibal uit.1. Type incisieo Traditioneel: Grote sneden, meer weefselbeschadiging en hogere kans op complicaties.o Da?Vinci: Kleine laparoscopische incisies, minder trauma en sneller herstel.2. Precisieo Traditioneel: Afhankelijk van handvaardigheid, gevoelig voor trillingen en vermoeidheid.o Da?Vinci: Zeer hoge precisie dankzij robotcontrole met stabiele, fijne bewegingen.3. Zicht op het operatieveldo Traditioneel: 2D-beeld, beperkte dieptewaarneming.o Da?Vinci: 3D-HD-weergave, aanzienlijk verbeterde weefselzichtbaarheid.4. Hersteltijdo Traditioneel: Langere hersteltijd door meer invasie, bloedverlies en pijn.o Da?Vinci: Sneller herstel, minder bloedverlies en minimalere irritatie.5. Behoud van sleutelstructureno Traditioneel: Lastiger om zenuwen, vaten en weefsels te sparen.o Da?Vinci: Geavanceerde technologie maakt beter behoud mogelijk en verkleint functionele schade.Ondanks het futuristische uiterlijk opereert de Da?Vinci-robot niet zelfstandig. De chirurg bestuurt alle bewegingen vanaf een ergonomische console in de operatiekamer. Via kleine incisies worden trocars ingebracht voor een microcamera en chirurgische instrumenten. Het systeem vertaalt elke chirurgische beweging in realtime en voert uiterst precieze handelingen uit, waardoor schade aan omliggend weefsel wordt geminimaliseerd en de veiligheid wordt vergroot.“Het verschil zit niet alleen in de technologie, maar vooral in hoe je die gebruikt. De ervaring van het chirurgisch team bepaalt hoe optimaal de Da?Vinci-voordelen worden benut,” benadrukt dr.?Ruibal.Wie komt in aanmerking voor robotprostatectomie?Deze ingreep is aangewezen bij patiënten met gelokaliseerde prostaatkanker in de vroege stadia en goed gezondheidstoestand, die in aanmerking komen voor majeur chirurgisch ingrijpen en van langetermijncuratie kunnen profiteren. Soms kan ook bij lokaal gevorderde kanker gekozen worden voor deze techniek, zolang de klinische omstandigheden en multidisciplinair team dit ondersteunen.De methode is bijzonder waardevol voor jongere, fysiek en seksueel actieve patiënten, omdat de robotstructuren bewaart die verantwoordelijk zijn voor deze functies.De robotprostatectomie biedt talrijke voordelen ten opzichte van traditionele chirurgie. Een van de belangrijkste is de vermindering van intra-operatief bloedverlies, dankzij de precisie van de bewegingen en het beperkte weefseltrauma. Daardoor dalen de risico’s op complicaties na de operatie en verloopt het herstel sneller.Dr.?Ruibal voegt toe dat patiënten het verschil al vanaf dag 1 merken. Ze kunnen eerder lopen, eten en naar huis terugkeren met meer zelfstandigheid. Dat was met open chirurgie ondenkbaar.Andere belangrijke voordelen zijn:* Minder postoperatieve pijn, wat het gebruik van pijnstillers beperkt.* Kortere ziekenhuisverblijf, meestal één à twee nachten.* Kleinere incisies, met lager infectierisico en beter esthetisch resultaat.* Snelle hervatting van dagelijkse en beroepsactiviteiten.Hoewel een van de grootste zorgen van patiënten het verlies van erectiele functie of urinecontinentie is, zijn deze bijwerkingen dankzij het Da?Vinci-systeem aanzienlijk afgenomen. De robot kan zenuwen beschermen waardoor een sneller en beter functioneel herstel mogelijk is, vooral bij jongere patiënten of mensen met een goede voorgaande functie.De hersteltijd kan variëren en vereist soms een individueel revalidatietraject.Oncologische resultaten en ervaringWat betreft kankercontrole tonen verschillende studies aan dat robotchirurgie dezelfde oncologische uitkomsten biedt als open chirurgie. Het verschil zit vooral in de ervaring van het chirurgische team en niet in de techniek zelf.“In essentie draait het om zorgvuldige selectie van de patiënt, verfijnde techniek en gedetailleerde planning. Technologie is een krachtig hulpmiddel, maar de chirurg bedient,” besluit de specialist.In het ziekenhuis Quirónsalud Torrevieja wordt de Da?Vinci-robotplatform al meer dan twee jaar succesvol ingezet. Het is momenteel het enige privécentrum in de provincie Alicante dat over deze geavanceerde technologie beschikt voor de behandeling van prostaatkanker. Dankzij deze investering is het centrum een referentie geworden op het gebied van minimaal invasieve urologische chirurgie, en biedt het patiënten een veiliger, effectiever en functioneler alternatief.“Onze toewijding is glashelder: het beste van de geneeskunde bieden door innovatie. En robotchirurgie is vandaag een van onze belangrijkste instrumenten in de strijd tegen kanker,” besluiten de ...

+
Spanje

De tragiek van de komiek Eugenio

Vorige week zag ik bij toeval op de Spaanse televisie de relatief nieuwe film ‘Saben aquell’ van de bekende regisseur David Trueba. We stuitten op deze film bij het zappen en bleven geïntrigeerd hangen. Want hoewel ik de persoon over wie deze film ging, niet kende, bleek het een heel boeiend verhaal over een bijzonder mens.Mijn man kon me tijdens het kijken uitleggen wie de persoon was op wiens leven de film gebaseerd was. En na de film ben ik verder gaan zoeken naar informatie. Het bleek te gaan om de in 1941 in Barcelona geboren komiek Eugenio Jofra Bafalluy, die in de jaren zeventig, tachtig en negentig heel populair was in eerst Catalonië en later heel Spanje. Ondanks het feit dat ik sinds 1994 in Spanje woon, kende ik Eugenio niet maar al binnen vijf minuten na het begin van de film zat ik geboeid aan de buis gekluisterd, iets wat me eerlijk gezegd niet zo heel vaak overkomt bij Spaanse films.

Er waren drie dingen die me zeer troffen. Ten eerste het grote contrast tussen het tragische leven van de komiek en de grappen die hij vertelde, Ten tweede, het overtuigende acteerwerk van David Verdaguer en Ca­rolina Yuste, beiden Spaanse acteurs die ik niet eerder had gezien. En ten derde, dat ik diverse ke­ren hardop moest lachen om de vaak uiterst simpele grappen van Eugenio. Ik ben geen fan van de meeste Spaanse ko­mieken, of ‘humoristen’ zoals ze hier ge­noemd worden. Vaak kan ik nauwelijks om de komisch bedoelde scènes glimla­chen, terwijl mijn man en onze vrienden ondertussen het grootste plezier hebben. Humor is dan ook best taal- en/of cultuurgebonden. Maar om de grappen van Eugenio moest ik tot tranen toe lachen. Misschien omdat hij Catalaan was en het droge en ietwat cynische van zijn humor dichter bij de Ne­derlandse humor staat?‘Saben aquell’ is een door regisseur David Trueba prachtig gefilmd relaas over een jong gezin met twee zoontjes, waarvan de moeder, Conchita, een uit Andalusië afkomstige talentvolle zangeres is en de vader, Eugenio, een Catalaanse sieradenverkoper en muzikant die haar begeleidt met zijn gi­taar en zware stem. Als het duo ‘Els dos’ treden ze regelmatig op in lokale bars en kleine theatertjes. Het is vooral Conchita’s droom om succes te boeken in de muziek, daarom is ze van een klein dorp in Anda­lusië naar het grote en bruisende Barcelona gekomen. Maar als Conchita een paar we­ken naar An­dalusië moet om haar zieke moeder te verplegen, ziet Eugenio het niet zitten alleen op te treden. De bareigenaar wil echter dat het duo zich aan hun contract houdt, de klanten moeten immers vermaakt worden. In plaats van zijn gitaar te pakken en zelf te zingen, gaat de verlegen Eugenio uiteindelijk op een kruk zitten, hij steekt een sigaret op en begint grappen te vertellen. De bareigenaar verwacht er weinig van maar tot zijn stomme verbazing, ligt de zaal dubbel van het lachen en staan er de volgende dagen steeds langere rijen voor zijn etablissement. Als Con­chita terugkomt in Barcelona hoeft ze dan ook niet meer op te treden. De bareigenaar ruikt succes en al snel wordt er iemand opgetrommeld die Eugenio kan begeleiden bij het stimuleren van zijn carrière. Conchita houdt veel van haar man, ze slikt de teleurstelling in, zorgt voor de twee zoontjes en steunt Eugenio tijdens diens optredens, ook als hij het soms niet zit zitten om steeds maar weer voor het voetlicht te treden.In de jaren die volgen, ziet de kijker hoe Eugenio steeds meer succes krijgt. Er worden cassettebandjes gemaakt van zijn op­tredens en zijn grappen zijn te horen op de radio. Hij wordt zelfs uitgenodigd om naar Madrid te gaan, waar hij zijn debuut maakt in een televisieprogramma. Zijn imago van een geheel in het zwart geklede man met een donkere bril, een barkruk met een glas erop en een sigaret in zijn hand, die op een kurkdroge toon en met een zware stem huis-, tuin-, en keukengebeurtenissen vertelt, blijkt een schot in de roos en mensen van alle leeftijden en alle sociale klassen kunnen zijn humor waarderen. Eugenio vertelt die grappen hetzij in Catalaans, hetzij in een met Catalaanse woorden doorspekt Castiliaans, dat men ook in de Spaanse hoofd­stad goed kan begrijpen. De Cata­laanse woorden maken ook deel uit van zijn imago.Maar achter al die grappen was Eugenio een timide, vaak depressieve en in zichzelf ge­keerde man die weliswaar veel hield van zijn vrouw en kinderen maar zich niet al te veel bekommerde om de zorg in het gezin. Vaak wordt de zus van Eugenio opgetrommeld om thuis in te springen, zeker nadat Conchita ziek wordt. Ze blijkt borstkanker te hebben en valt haar man zo min mogelijk lastig met de behandelingen en doktersafspraken. Eugenio toont zijn liefde door te proberen Conchita’s zangcarrière nog een keer nieuw leven in te blazen en ook koopt hij een groot huis voor haar van zijn met zijn grappen verdiende geld.Conchita overlijdt echter in 1980, op 41-jarige leeftijd en ze laat een volledig verslagen Eugenio achter. De trein van het succes is dan echter niet meer te stoppen. De komiek verschijnt steeds vaker op televisie en wordt een ‘bekende Spanjaard’. De tragiek van de jonge weduwnaar die achterblijft in een groot huis, waar zijn zus op de kinderen past, vormt een schrijnend contrast met de zalen vol lachende mensen als hij optreedt.In de film wordt de periode na het overlijden van Conchita slechts kort belicht. De echte Eugenio leed zijn hele leven aan depressies en on­danks het feit dat hij veel korte relaties had, in 1986 nog een derde kind kreeg en in 1997 nog een keer trouwde, was hij nooit erg lang gelukkig. Op de dag dat in 2001 zijn eerste kleindochter ter wereld kwam, zei hij tegen zijn oudste zoon dat hij niet meer wilde leven en een dag later overleed hij in zijn geboortestad Barcelona. Hij was slechts 59 jaar.Maar Eugenio liet wel een hele erfenis achter. Er werden acht cassettes en albums gemaakt met zijn grappen, op Youtube zijn tientallen video’s te vinden als u zoekt op ‘Eugenio chistes’. In 1983 kwam er een eerste biografische film over hem uit en in 2018 verscheen een documentaire over zijn le­ven. En dus vorig jaar de film ‘Saben aquell’’, die in zijn internationale versie de titel ‘Jokes & Cigarettes’ meekreeg, een titel die weliswaar goed weergeeft waarover de film gaat - de hoofdpersoon maakt constant grappen en steekt gedurende de hele film de ene sigaret met de andere aan - maar die niet de kracht heeft van de Spaanse titel. ‘Saben aquell’ is Catalaans voor ‘Weet u die...’ en dat was de zin waarmee Eugenio de meeste van zijn grappen begon.Al u in de gelegenheid bent om de film in de ...
+