Niet blij

 
Ondanks berichten, meestal afkomstig van regerende politici, dat de economie in Spanje aantrekt, is er nog ongelofelijk veel armoede in dit land.
 
Uit een onderzoek dat Funcas, een stichting van een aantal spaarbanken, publiceerde, blijkt dat 11% van de 8.3 miljoen minderjarigen in Spanje wonen in een gezinssituatie waar geen van de volwassenen werk heeft. Dat is, ondanks de verbeterende economie, nog steeds het dubbele van het aantal van vóór de economische crisis. Ofwel bijna een miljoen jongeren onder de 18 jaar leven in uiterst kwetsbare omstandigheden.
 
Ter vergelijking; in Zweden ligt dit percentage op 5.6% en in Portugal en Nederland onder de 8%, waarmee deze drie landen het beste (of misschien beter: het minst slecht) scoren. Daarentegen staan de zaken in België er , met een percentage van bijna 14%, zelfs nog slechter voor dan in Spanje. Alleen Ierland er nog slechter voor. Het wonderlijke daarvan is dat deze beide landen aanmerkelijk minder getroffen zijn door de werkeloosheid dan bv. Spanje.
 
Wat je ook niet zou verwachten is dat het percentage gezinnen waar alle meerderjarigen werkeloos zijn in economische grootmachten als Frankrijk en Engeland hoger ligt dan in Spanje of Griekenland.
 
In het onderzoek door Funcas is ook gevraagd naar de mening over de economie en de politiek.Ondanks dat volgens de huidige regering er sinds 2016 jaarlijks 500.000 arbeidsplaatsen bijgekomen zijn en de economie sinds 2014 aantrekt, is de mening van de Spanjaarden over de Spaanse economie negatief. Uit een enquête in mei van dit jaar blijkt dat 36% van de ondervraagden de economische situatie als slecht beschrijven en 23% als zeer slecht. Met andere woorden bijna 60% gelooft er nog steeds niet in.
 
Wat de politiek betreft zal het niemand verbazen dat men in dit land geen hoge pet op heeft van hun politieke leiders.In oktober van het vorig jaar, niet lang voor de herverkiezing van premier Rajoy, kwalificeerde 56% van de ondervraagden de politiek en de politici als zeer slecht.In mei van dit jaar, nadat er weer enige stabiliteit kwam na de verkiezingen, was nog steeds 40% van mening dat de politieke situatie in dit land zeer slecht is.
 
Zoals Frederick in een eerdere column al schreef, zijn ook de nodige politieke commentatoren het erover eens dat de Spaanse politici opvallen door hun middelmatigheid.Frederick hoeft er wat dit betreft alleen maar even aan te herinneren dat sinds het begin van de democratie na Franco er nog nooit een Spaanse premier is geweest, die een vreemde taal sprak.
 
Kortom Spanje is niet blij. Niet met haar economie en niet met haar leiders.
 

Frederick Fluweel